Testo Vader

Wat is je hand nu klein en koud Je was al nooit zo groot en warm Nooit zo erg vertrouwd Je greep verbeten naar het glas Om te vergeten hoe het was En ook je oog, zo bleek en dof Alsof je al bijna niet meer kijkt Maar ijl bent in het stof Je gaf nooit erg veel om mij Maar is alles daarmee dan voorbij? Je zou nog kunnen praten, nu Ons niet zo laten staan Iets wat je voelt, of zo Je kunt niet zomaar gaan Kom uit je donkere hol Scheur je ziel uiteen Maar je zwijgt En blijft alleen Je sprong op tafel met je lied Ze zongen mee en toen niet meer Maar dat begreep je niet Het was de tijd en z'n verraad En je werd stil en bang en kwaad Je zou nog kunnen praten, nu Ons niet zo laten staan Iets wat je voelt, of zo Je kunt niet zomaar gaan Kom uit je donkere hol Scheur je ziel uiteen Maar je zwijgt En blijft alleen Hoe zal ik zijn als mijn uur komt Misschien wel net zo uitgewoond Verduisterd en verstomd Onder de dekens, op m'n zij Om me te verbergen, zoals jij Je zou nog kunnen praten, nu Ons niet zo laten staan Iets wat je voelt, of zo Je kunt niet zomaar gaan Kom uit je donkere hol Scheur je ziel uiteen Maar je zwijgt En blijft alleen