Testo Błędne wojenne rozkazy

nazbyt rozrzutny się staję
bezładnym językiem władam
zatrute wyznaczam granice
nietrwały jak mgła opadam

wykreślam z pamięci twe wiersze
mdlejące widziadła w twych słowach
przewracam w zeszycie wciąż strony świadomie innym je zdradzam

dreszcz dręczy drążąc do prawdy
brzegi tych stron zapisanych
nie tkniętych przez moment zmęczenia
zajętych przez kłamstwo natchnienia

dziewica wśród słodkich pajęczyn
zapadła w sen, kwitnie pod tęczą
tuż obok brzozy płaczącej
nie boi się mnie i nie jęczy...

błędne wojenne rozkazy
nie drążę, nie słucham, nie warto
alarm i pościg i zamęt wywołam jedną kartą!

nie ufam trzęsącej się z zimna
na głodzie ? i zielonym obłokom
a tym padającym na twarz
spoglądam oko w oko!

jesteś ćmą lub aniołem
na pewno nie jesteś człowiekiem
z końcem świata z pewnością
nad jego pochylisz się wiekiem
i z tego samego nieba
świadomość zmieni te wersy
nie będzie różnił się wtedy
ten wiersz ? od innych wierszy!

błędne wojenne rozkazy
nie drążę, nie słucham, nie warto
alarm i pościg i zamęt
wywołam jedną kartą!

nie ufam trzęsącej się z zimna
na głodzie ? i zielonym obłokom
a tym padającym na twarz
spoglądam oko w oko!

błędne wojenne rozkazy
nie drążę, nie słucham, nie warto
alarm i pościg i zamęt
wywołam jedną kartą!

nie ufam trzęsącej się z zimna
na głodzie ? i zielonym obłokom
a tym padającym na twarz
spoglądam oko w oko!